Φίλοι του Τ.Μ.Θ.

('Αρθρο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ που δημοσιεύθηκε  το έτος 2009)

Ένας από τους ανθρώπους - ορόσημα του «Αγώνα για την Κατάκτηση του Διαστήματος», ο Νηλ Άρμστρονγκ, μέσα στα 40 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από την ιστορική προσελήνωση του «Απόλλων 11» (20 Ιουλίου 1969) έχει αποφύγει συστηματικά τα φώτα της δημοσιότητας, εν αντιθέσει με τους περισσότερους συναδέλφους του αστροναύτες εκείνης της «ηρωικής» εποχής.

Σε μία απόπειρα να αποκαλύψει τον άνθρωπο πίσω από τη διαστημική στολή, ο Άντριου Σμιθ, συγγραφέας του βιβλίου «Moondust: In Search of the Man Who Fell to Earth» (Σεληνιακή Σκόνη: Αναζητώντας τον Άνθρωπο που Έπεσε στη Γη), ταξίδεψε σε όλες τις ΗΠΑ, συναντώντας ανθρώπους που έπαιξαν ρόλο στη ζωή του Νηλ Άρμστρονγκ.

To συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ήταν ότι ο Άρμστρονγκ, 78 ετών, πιστεύει ότι δεν του αξίζει η προσοχή.

Ο πρώτος που πάτησε στο φεγγάρι

Είχε γεννηθεί στις 5 Αυγούστου 1930 στο Ουαπακονέτα του Οχάιο, με καταγωγή από τη Σκωτία, την Ιρλανδία και τη Γερμανία.

Ο Αρμστρονγκ έκανε την πρώτη του πτήση μαζί με τον πατέρα του σε ηλικία έξι ετών και από τότε λάτρεψε τις πτήσεις.

Ηταν πιλότος σε αμερικανικά μαχητικά στο πόλεμο της Κορέας, στη δεκαετία του 1950, πριν ενταχθεί στο διαστημικό πρόγραμμα της ΝASA το 1962.

Ο πύραυλος που μετέφερε τον Αρμστρονγκ μαζί με τους αστροναύτες Μπαζ Ολντριν και Μάικλ Κόλινς στο Διάστημα εκτοξεύτηκε από το διαστημικό κέντρο της NASA στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριδα, στις 16 Ιουλίου 1969.

Τέσσερις μέρες μετά, στις 20 Ιουλίου 1969 ο Αρμστρονγκ μαζί με τον Ολντριν επιβιβάστηκαν στη σεληνάκατο «Αετός», προσσεληνώθηκαν και ο Αρμστρονγκ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε το πόδι του στην επιφάνεια της Σελήνης.

Ο Ιούλιος του 2012 υπήρξε ο τέταρτος θερμότερος στην ξηρά και στους ωκεανούς του πλανήτη μας από το 1880, που διατηρούνται τα σχετικά μετεωρολογικά αρχεία, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ.

Ειδικά στην ξηρά, ο φετινός Ιούλιος ήταν ο τρίτος πιο ζεστός στη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία και, ειδικότερα, στη στεριά του Βορείου Ημισφαιρίου (στο οποίο ανήκει και η Ελλάδα) ο περασμένος μήνας ήταν ο πιο ζεστός όλων των εποχών!

Η συνδυασμένη μέση παγκόσμια θερμοκρασία στη ξηρά και τις θάλασσες του πλανήτη διαμορφώθηκε στους 16,42 βαθμούς Κελσίου και ήταν κατά 0,62 βαθμούς μεγαλύτερη από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα (15,8 βαθμοί). Η μέση θερμοκρασία της ξηράς ήταν κατά 0,92 βαθμούς υψηλότερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο του προηγούμενου αιώνα και ειδικά στο Βόρειο Ημισφαίριο ήταν 1,19 βαθμούς πάνω από τον μέσο όρο του προηγούμενου αιώνα. Είναι ο τέταρτος συνεχόμενος μήνας που στο Βόρειο Ημισφαίριο (στην ξηρά) καταγράφηκε ένα νέο ιστορικό μηνιαίο ρεκόρ θερμοκρασίας.

Ο Lobachevsky είχε την ευφυή ιδέα να μην προσπαθήσει να αποδείξει το 5ο Αξίωμα από τα "Στοιχεία" του Ευκλείδη, αλλά να μελετήσει και να αναπτύξει μια Γεωμετρία, στην οποία το 5ο αυτό Αξίωμα να μην ήταν απαραίτητο.

Ο Nikolai Ivanovich Lobachevsky γεννήθηκε στο Nizhny Novgorod της Ρωσίας, στην 1 Δεκεμβρίου του 1792.

Ήταν ένα από τα τρία παιδιά μιας φτωχής οικογένειας. Όταν ο Lobachevsky ήταν 7 ετών, ο πατέρας του πέθανε και η μητέρα του με τα τρία παιδιά της μετακόμισαν στο Kazan της δυτικής Ρωσίας. Ο Lobachevsky μπήκε στο σχολείο το 1802 και μετά στο πανεπιστήμιο, το έτος 1807. Το Πανεπιστήμιο της πόλης Kazan είχε ιδρυθεί μόλις το έτος 1804, και ήταν το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας των καινοτομιών και του εκσυγχρονισμού που επεδίωκε ο Τσάρος Αλέξανδρος ο Α΄. Ο Lobachevsky, αν και στην αρχή ήθελε να σπουδάσει Ιατρική, πολύ γρήγορα αποφάσισε να μελετήσει ένα ευρύ επιστημονικό πεδίο που περιελάμβανε και Μαθηματικά και Φυσική.

Σε αυτό το νέο πανεπιστήμιο υπήρχε ένα πνεύμα ενθουσιασμού. Οι περισσότεροι καθηγητές ήταν από τη Γερμανία και μπόρεσαν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό. Μέσα σε αυτό το πνεύμα που κυριαρχούσε, ο Lobachevsky κατάφερε να ολοκληρώσει με μεγάλη επιτυχία τις σπουδές του σε όλα τα μαθήματα που είχε παρακολουθήσει.

Με άλλα λόγια η ζωή του ήταν αυτή ενός συνηθισμένου άντρα, αν εξαιρέσουμε, ωστόσο, κάτι: αυτό που κατέστησε τον Τζον Γκροντ ένα ασυνήθιστο άνθρωπο και του προσέδωσε μια θέση στα βιβλία της Ιστορίας είναι ένα σύγγραμμα 85 σελίδων που δημοσιεύθηκε το 1662 με τον τίτλο Φυσικές και πολιτικές παρατηρήσεις σχετικά με τους πίνακες θνησιμότητας.