Φίλοι του Τ.Μ.Θ.

«Αεί ο Θεός γεωμετρεί»

Πρόκειται για μια εξαιρετική και πολύπλευρη φυσιογνωμία, που έζησε την ίδια εποχή με τον Πλάτωνα. Στο πρόσωπό του συνδύαζε τις ιδιότητες του μαθηματικού, του αστρονόμου, του γεωμέτρη, του γεωγράφου, του μηχανικού, του μετεωρολόγου, του νομοθέτη, του γιατρού και φυσικά του φιλοσόφου. Επίσης, υπήρξε ιδρυτής της φιλοσοφικής Σχολής της Κυζίκου. Για όλες αυτές του τις ιδιότητες ονομάστηκε «μέγα Εύδοξος» ή και «ένδοξος Εύδοξος», αλλά και «θεοειδής» από τον Ερατοσθένη.

Γεννήθηκε στην Κνίδο της νοτιοδυτικής Μικρά Ασίας περίπου στο 408 π.Χ. και πέθανε εκεί το 355 π.Χ. Πατέρας του ήταν ο Αισχίνης, ο οποίος δεν είχε περιουσία, κι έτσι ο Εύδοξος μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια. Καταγόταν από οικογένεια ιατρών και σπούδασε μαθηματικά και ιατρική στην φημισμένη Σχολή της Κνίδου.

Αρχικά, ακολουθούσε τους συναδέλφους του, τους γιατρούς, στις περιοδείες τους. Έτσι, ταξίδεψε στη Μεγάλη Ελλάδα, όπου παρακολούθησε μαθήματα από το διάσημο πυθαγόρειο μαθηματικό τον Αρχύτα τον Ταραντίνο, ο οποίος ήταν και στρατιωτικός, που κατείχε εκεί κάποιο διοικητικό πόστο, και από το Φιλιστίωνα στη Σικελία ( 428-347 π.Χ.). Κάποια στιγμή όμως, ένας πλούσιος γιατρός, ο Θεομέδωνας (385 π.Χ.), εντυπωσιασμένος από τις ικανότητές του, πλήρωσε για λογαριασμό του τα έξοδα του ώστε να μεταβεί στην Αθήνα για σπουδές στην Ακαδημία του Πλάτωνα, που είχε ιδρυθεί το 387 π.Χ.

Έτσι, σε ηλικία είκοσι τριών χρόνων βρέθηκε στον Πειραιά, όπου το ψάρι και το λάδι ήταν πολύ φθηνά, και έτσι λόγω έλλειψης χρημάτων διέμενε εκεί. Από εκεί καθημερινά πήγαινε στην Αθήνα για να ακούσει τον Πλάτωνα και άλλους σωκρατικούς φιλοσόφους. Γυρίζοντας στην Κνίδο έφυγε με το γιατρό Χρύσσιπο για την Αίγυπτο (380 π.Χ.), εφοδιασμένος με μια συστατική επιστολή του Αγησιλάου, για το Φαραώ Νεκτανεβώ. Αυτός τον έφερε σε επαφή με το ιερατείο της Ηλιούπολης, όπου και μυήθηκε στη σοφία και την επιστήμη των Αιγυπτίων ιερέων.

Αν και πολλοί φυσικοί ασχολήθηκαν με τα κοσμολογικά μοντέλα από τον 18ο αιώνα, η κύρια ώθηση δόθηκε από τον Αϊνστάιν με τις εξισώσεις της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας. O Alexandr Friedmann, που θεωρείται ένας από τους πατέρες της Κοσμολογίας, ήταν ο πρώτος που κατάλαβε ότι η διαστολή αποτελούσε ένα ουσιαστικό τμήμα της σχετικιστικής περιγραφής της πραγματικότητας και θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στα ήδη υπάρχοντα κοσμολογικά μοντέλα.

Ο Alexandr Friedmann που ήταν ένας Ρώσος από την Αγία Πετρούπολη, με σύντομη αλλά παραγωγική ζωή, γεννήθηκε το 1888 και πέθανε το 1928.  Σπούδασε μαθηματικός και φυσικός και σαν ικανός μαθηματικός που ήταν, ενδιαφέρθηκε έντονα για τις εργασίες του Αϊνστάιν και μάλιστα το 1922 δημοσίευσε τις λύσεις του για τις κοσμολογικές εξισώσεις της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας (Γ.Θ.Σ.).

Δύο είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της εργασίας του που είχαν θεμελιώδη σημασία για τη σύγχρονη κοσμολογία.

Το πρώτο ήταν ότι ο Friedmann συνειδητοποίησε ότι οι εξισώσεις της Γ.Θ.Σ, είχαν πολλές λύσεις κι όχι μόνο μία, όπως είχε ελπίσει ο Αϊνστάιν. Έτσι τα μοντέλα του Friedman, ήταν δύο ειδών. Στο ένα αν η μέση πυκνότητα της ύλης στο σύμπαν είναι μικρότερη ή ίση με κάποια κρίσιμη τιμή τότε το σύμπαν πρέπει να είναι χωρικά άπειρο και η διαστολή θα συνεχίζεται επ΄ άπειρο. Αν  όμως η κρίσιμη πυκνότητα είναι μεγαλύτερη από αυτήν την κρίσιμη τιμή τότε κυρτώνεται λόγω βαρύτητας και καταρρέει.

Το δεύτερο ήταν ότι ο Friedmann θεώρησε τον παράγοντα διαστολή σωστό. Τα μοντέλα του Friedmann πρόσφεραν αρκετές παραλλαγές πάνω στο θέμα διαστολή. Σε μερικά απ΄-αυτά, το σύμπαν διαστελλόταν αιώνια. Σε άλλα, το σύμπαν διαστελλόταν μέχρι κάποιου σημείου και μετά άρχιζε να συστέλλεται καθώς η δύναμη της βαρύτητας υπερίσχυε της διαστολής. Υπήρχαν όμως και παραλλαγές που συμπεριλάμβαναν και την κοσμολογική σταθερά λ, καθώς και εναλλακτικές λύσεις - δηλαδή αυτές που ισχύουν σήμερα - στις οποίες η κοσμολογική σταθερά ήταν ίση με το μηδέν.

Τα ηλεκτρόνια, ένα από τα στοιχειώδη και θεμελιώδη σωματίδια του σύμπαντος, παθαίνουν «κρίση ταυτότητας», καθώς, όπως ανακάλυψαν οι επιστήμονες, διαχωρίζονται και σε άλλα ημι-σωματίδια, μεταξύ των οποίων είναι τα ορμπιτόνια, τα οποία συμπεριφέρονται σαν ανεξάρτητα σωματίδια, αλλά δεν μπορούν να εγκαταλείψουν το υλικό στο οποίο δημιουργήθηκαν και να ανεξαρτητοποιηθούν πλήρως.

Οι φυσικοί είχαν ενδείξεις για την ύπαρξη των ορμπιτονίων, όμως η εμπειρική επιβεβαίωση που γίνεται τώρα για πρώτη φορά, αναμένεται να εμπλουτίσει σύντομα τα εγχειρίδια της σωματιδιακής Φυσικής διεθνώς. Τα ορμπιτόνια -που είχαν προβλεφθεί θεωρητικά πριν από μία δεκαετία- μεταφέρουν την ενέργεια της τροχιάς ενός ηλεκτρονίου γύρω από ένα πυρήνα ατόμου (τροχιακή στροφορμή). Κάθε ορμπιτόνιο συμπεριφέρεται σαν ηλεκτρόνιο, όμως δεν έχει τις άλλες δύο βασικές ιδιότητες του τελευταίου, την ιδιοστροφορμή ή ιδιοπεριστροφή (spin) και το ηλεκτρικό φορτίο.

Μέχρι πρόσφατα οι επιστήμονες πίστευαν ότι ένα ηλεκτρόνιο έχει δεδομένες ιδιότητες που τις διατηρεί όλες, καθώς κινείται. Όμως η ανακάλυψη δείχνει ότι τελικά είναι δυνατό οι βασικές ιδιότητες ενός ηλεκτρονίου, όπως η ιδιοστροφορμή και η ενέργεια της τροχιάς, να διαχωρίζονται μεταξύ τους και να αποκτούν ημι-αυτόνομη υπόσταση με τη μορφή επιμέρους σωματιδίων όπως το ορμπιτόνιο (orbiton). Είναι το τρίτο τέτοιου είδους ημι-σωματίδιο που ανακαλύπτεται και το οποίο ενσωματώνει κάποια επιμέρους ιδιότητα του ηλεκτρονίου (είχε προηγηθεί η ανακάλυψη άλλων δύο, του «holon» και του «spinon").

Είναι ο λαμπτήρας που ανεβάζει τον πήχυ σε ό,τι αφορά την αποδοτικότητα... και την τιμή. Ο L Prize LED της Philips άρχισε να πωλείται από χθες, με αφορμή την Ημέρα της Γης, με την τιμή του να φτάνει τα 50 ή ακόμα και τα 60 δολάρια. Βραβεύτηκε σε διαγωνισμό του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας για την ανάπτυξη λαμπτήρων LED που διαρκούν πολύ, είναι αποδοτικοί και σχετικά φθηνοί.

Η ολλανδική εταιρία υποστηρίζει ότι ο λαμπτήρας με την κωδική ονομασία EnduraLED 10W A19 είναι το αποδοτικότερο ισοδύναμο ενός λαμπτήρα πυράκτωσης 60 βατ, ενώ περιλαμβάνει πολλές βελτιώσεις σε σχέση με παλαιότερους LED της PhilipsΔίνει φωτισμό 940 lumen, καταναλώνει 9,7 βατ και έχει δείκτη απόδοσης χρωμάτων, ο οποίος μετρά την ποιότητα του φωτός, 93.

Ο όμιλος υπόσχεται ότι η διάρκεια του νέου - μεταβαλλόμενου φωτισμού- λαμπτήρα φθάνει τις 30.000 ώρες, δηλαδή έως και 20 χρόνια, εάν χρησιμοποιείται τέσσερις ώρες τη μέρα. Με θερμοκρασία χρώματός 2700, όπως των λαμπτήρων πυράκτωσης, παράγει ένα «ζεστό» λευκό χρώμα.

Σήμερα 22 Απριλίου 2012 συμπληρώνονται 42 χρόνια από τον πρώτο εορτασμό της Ημέρας της Γη, στις 22 Απριλίου 1970 και η Google αφιερώνει το σημερινό κινούμενο doodle.

Το σήμα της Google που αποτελείται από πράσινους θάμνους
φαίνεται να ανθίζει και να καταλήγει σε ένα πράσινο ανθισμένο logo.

Η πρώτη ημέρα της Γης, που αποτελεί μια συλλογική έκφραση της επιθυμίας του κόσμου για τη δημιουργία μιας πιο βιώσιμης και ανθρώπινης κοινωνίας. κινητοποίησε περισσότερους από 20 εκατομμύρια Αμερικανών από όλα τα κοινωνικά στρώματα που εμπλέκονται στο περιβάλλον και είναι ευρέως θεωρείται η έναρξη του σύγχρονου περιβαλλοντικού κινήματος.